Historia Szkoły

tlo11.jpgOto historia szkół, z których powstał Powiatowy Zespół Nr 2

 W 1947 roku otwarto w Dworach Szkołę Przemysłową Państwowych Zakładów Syntetycznych dla 300 uczniów, składającą się z wydziałów: mechanicznego, elektrycznego i chemicznego, podległą resortowi Ministerstwa Przemysłu i Handlu. Do szkoły tej uczęszczała głównie młodzież dorosła, której wojna i okupacja uniemożliwiła zdobycie wykształcenia. W toku trzyletniej nauki uczniowie zdobywali wiedzę specjalistyczną, wzbogaconą o praktykę na oddziałach produkcyjnych Państwowych Zakładów Syntetycznych. Szkoła mieściła się w barakach położonych przy ul. Chemików, w rejonie dzisiejszych obiektów sportowych. Dyrektorem szkoły był pan Adam Wolański.

W latach 1948 – 1950 istniała też w Dworach Szkoła Przysposobienia Przemysłowego Nr 37, również podporządkowana Ministerstwu Przemysłu i Handlu. Wykształcenie zawodowe zdobywało w niej ok. 500 uczniów – junaków Służby Polsce, wielu z nich kończyło także szkołę powszechną. Junacy SP mieszkali w barakach położonych obok Zakładów, potem przeniesiono ich do baraków na terenie dzisiejszego Szpitala Miejskiego w Oświęcimiu, gdzie mieściły się sale wykładowe, internat dla nauczycieli obu szkół, stołówka i pralnia. Szkołą kierował pan Karol Boghart i jego zastępcy: d/s produkcji – Zygmunt Zymuła, d/s wychowawczych – Władysław Ligęza, d/s ekonomicznych – Ernest Igał.

W 1948 roku powstały także, w obiektach przyfabrycznych, w barakach obok bramy „H”, pod egidą resortu Ministerstwa Przemysłu i Handlu a merytorycznie podporządkowane Centralnemu Urzędowi Szkolenia Zawodowego, Gimnazjum i Liceum Przemysłowe Zakładów w Oświęcimiu. W obu typach trzyletnich szkół prowadzono wydziały: chemiczny, elektryczny i mechaniczny. Dyrektorem szkoły był pan Stefan Chowaniec. Szkoła realizowała już pełny program nauczania na poziomie średnim. Pierwsi absolwenci Liceum Przemysłowego zdawali maturę w roku 1950.

Rok 1950/1951 przyniósł reorganizację systemu szkolnictwa przyzakładowego. Powstał Zespół Państwowych Szkół Chemicznych w Dworach, integrujący Technikum Chemiczne Ministerstwa Przemysłu Chemicznego (4 – letnie), Gimnazjum i Liceum Przemysłowe, Zasadniczą Szkołę Zawodową oraz Szkołę Przemysłową. Szkoły i warsztaty szkolne zlokalizowano w obiektach przyzakładowych, przy bramie „H”. Dyrektorem Zespołu Szkół został pan Szczepan Ludyga, a jego zastępcami: d/s Technikum Chemicznego – Karol Kałuża oraz d/s Zasadniczej Szkoły Zawodowej – Adam Wolański.

 W roku szkolnym 1952/53 kierownictwo Zasadniczej Szkoły Zawodowej i Technikum Chemicznego objął pan Jan Ślęzak, przy tej samej obsadzie zastępców (w roku 1956 Karola Kałużę zastąpił Stefan Chowaniec). Szkoły kształciły około 1000 młodzieży w 27 – 32 oddziałach. W 1957 roku wybudowano i przekazano do użytku młodzieży internat.

Z inicjatywy ówczesnego dyrektora Zakładów Chemicznych „Oświęcim” i jednocześnie posła Sejmu PRL, Jerzego Olszewskiego, ukazało się szereg aktów prawnych, powołujących szkolnictwo przyzakładowe i wiążących szkolnictwo z przedsiębiorstwami produkcyjnymi i usługowymi. Pozwoliło to na powiązanie oświaty z gospodarką narodową, a w szczególności z najnowocześniejszą techniką, wdrażaną w tamtym czasie, w przedsiębiorstwach przemysłowych. Do modernizacji, sterowania i obsługi procesów potrzeba było nowocześnie wykształconych specjalistów.

W 1960 roku powołano do życia, pod kierownictwem mgr. inż. Mieczysława Jaworka oraz inż. Stanisława Witka, Zakład Szkolenia Zawodowego, integrujący działalność szkoleniową ZChO: szkolenie wewnątrzzakładowe, przywarsztatowe, studia inżynierskie działającego od 1951r. Punktu Konsultacyjnego Politechniki Krakowskiej i organizowane na bazie istniejących już szkół zawodowych, szkoły zawodowe wieczorowe oraz dzienne ZChO. W 1959 roku nowy etap naszego szkolnictwa rozpoczęła jedna klasa wydziału mechanicznego, ale w 1960 roku przyjęto do Zasadniczej Szkoły Zawodowej na wydziały: mechaniczny, pomiarowy i elektryczny już 410 uczniów. Organizowano też szkoły wieczorowe: dwuletnią szkołę mistrzów, Zasadniczą Szkołę Zawodową i Technikum Wieczorowe. Kadra ZChO podnosiła i zdobywała kwalifikacje, nie tylko na potrzeby zakładu macierzystego, ale także wielu uruchamianych w kraju zakładów chemicznych: w Puławach, Płocku, Gdańsku, Włocławku i innych.

W 1962 roku dyrektorem szkół został mgr Alfred Kramarczyk. W szkołach ZChO uczyło się już 1250 uczniów dziennej Zasadniczej Szkoły Zawodowej, w Szkole Wieczorowej – ok. 800 pracowników. W punkcie konsultacyjnym Politechniki Krakowskiej i Gliwickiej studiowało 300 pracowników rocznie. Naukę w szkole rozpoczęli również obcokrajowcy – obywatele Kuby, Kenii, Ugandy, Gwinei i Wietnamu.

 W 1963 roku funkcję dyrektora szkoły przejął pan Leopold Pawłowski; mgr Alfred Kramarczyk został jego zastępcą ds. pedagogicznych.

 W 1964 roku szkoły podzielono na dwie jednostki:

  •  na kształcącą na poziomie robotnika wykwalifikowanego trzyletnią Zasadniczą Szkołę Zawodową, którą kierował mgr inż. Jerzy Marcinkowski oraz
  • kształcące na poziomie technika Technikum Chemiczne:
    • trzyletnie – na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej,
    • pięcioletnie – na podbudowie szkoły podstawowej.

 Dyrektorem Technikum Chemicznego był mgr Wiesław Bieszczad.

 W późniejszym czasie w ramach Zespołu Szkół Zawodowych otwarto również czteroletnie Liceum Zawodowe (lata 1973 – 1985) i przeprowadzono kolejną reorganizację: oddzielono Szkoły Wieczorowe. W latach 1980 – 1984 kierował nimi dyrektor mgr Alfred Kramarczyk, a później do 1986 roku mgr Stanisław Mączka. W latach 1974 – 1982 Technikum dla Przodujących Robotników wykształciło na wydziale chemicznym 118, a na mechanicznym 119 osób. Dla potrzeb obcych zakładów w latach 1966 – 1984 kwalifikacje zdobywali uczniowie z Puław, „Gazów Technicznych” z Gliwic, „Ergu” w Bieruniu, „Termoizolacji” z Zabrza, „Naftobudowy” z Krakowa, „Telekomunikacji” w Oświęcimiu, „Omagu” Oświęcim, z Rafinerii Nafty w Gdańsku. Otwarto też (1972 – 1980) Pomaturalne Studium Zawodowe z wydziałami: chemicznym, mechanicznym i elektrycznym dla Zakładów Azotowych we Włocławku.

 Od roku 1976 zespół trzech szkół: Technikum Chemiczne, Zasadnicza Szkoła Zawodowa i Szkoła Wieczorowa nosiły nazwę Ośrodka Kształcenia Ustawicznego. Dnia 15.09.1976r. Ośrodek Kształcenia Ustawicznego Zakładów Chemicznych „Oświęcim” otrzymał Akt Nadania Imienia Patrona Szkoły – Ignacego Łukasiewicza. Dokument ten wiązał się z przekazaniem szkole sztandaru. Kuratorium Oświaty i Wychowania w Bielsku – Białej ustaliło pełne brzmienie nazwy szkoły: Ośrodek Kształcenia Ustawicznego Zakładów Chemicznych „Oświęcim” im. Ignacego Łukasiewicza.

 W 1979 poszerzyła się oferta kształcenia. W szkole powstało Średnie Studium Zawodowe , a w 1984 – Policealne Studium Zawodowe. Organizowano kursy kwalifikacyjne, ekonomiczne, bhp, nauki języków obcych. Od roku 1976 można było studiować w systemie wieczorowym w filii Politechniki Śląskiej. Wydziały Mechaniczny, Chemiczny, Elektryczny i Pomiarowy ukończyło w sumie 471 studentów. W latach 1954 – 1984 na trzech Wydziałach: Mechanicznym, Chemicznym i Budownictwa filii Politechniki Krakowskiej studiowało 609 osób. Zapewniono w ten sposób systematyczny napływ kwalifikowanych kadr o specjalnościach odpowiadających ówczesnym i perspektywicznym potrzebom nowoczesnej chemii dla Zakładów Chemicznych „Oświęcim”, głównego sponsora Szkoły, a także stworzono warunki ustawicznego dokształcania i doskonalenia załogi. Szlify specjalistów ochrony środowiska zdobyło 18 uczniów Policealnego Studium Zawodowego ( 1984 – 1985).

 W ramach reorganizacji zarządzania w 1992 r. przestał istnieć Ośrodek Kształcenia Ustawicznego. Szkole nadano nazwę Zespołu Szkół Zawodowych Zakładów Chemicznych „Oświęcim” im. I. Łukasiewicza. W 1996 roku Zespół Szkół przestał być szkołą przyzakładową. Nadzór przejęło Kuratorium Oświaty i Wychowania w Bielsku – Białej. Do 1. 09.1999 roku Szkoła funkcjonowała pod nazwą Zespołu Szkół Zawodowych im. I. Łukasiewicza. W latach 1990 – 1998 funkcję dyrektora Zespołu Szkół Zawodowych pełnił mgr Andrzej Zajdel, a po jego przejściu na emeryturę, mgr Janusz Dziedzic.

 1.09.1999 roku, po połączeniu Zespołu Szkół Zawodowych z Liceum Ogólnokształcącym Mistrzostwa Sportowego powstał Powiatowy Zespół Nr 2 Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego i Technicznych, na czele którego stanął dyrektor mgr inż. Piotr Kućka.

 Historia Szkoły Sportowej

 Szkoła sportowa w Oświęcimiu ma 20-letnią tradycję. Właściwe początki pływania zaczęły się w naszym mieście w roku 1972, kiedy w styczniu oddano do użytku pierwszą w Polsce krytą pływalnię o wymiarach olimpijskich, w czerwcu zaś założono przy KS Unia sekcje pływacką. Dało to możliwość zorganizowania nauki pływania dla uczniów klas drugich i utworzenia w Szkole Podstawowej nr 8 klas sportowych. Dzięki dalszym staraniom wielu pasjonatów pływania, w 1976 r. SP nr 8 przekształcono w Szkołę Sportową. Rozbudowana baza naukowa i materiałowa, zaplecze do uprawiania sportu wyczynowego oraz wyniki osiągane przez młodzież umożliwiły powołanie do życia z dniem 01. 01. 1982r. Szkoły Mistrzostwa Sportowego a krótko potem przekształcenia jej w Zespół Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego. Nowa placówka swe powstanie zawdzięczała w dużej mierze staraniom i wysiłkom wielu ludzi, wśród nich trenera Kazimierza Woźnickiego, Grzegorza Molendy i długoletniego, zmarłego w 2002r. dyrektora Stanisława Gajdy. Realizowano tu nauczanie na poziomie szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego o profilu sportowym. W ramach tych klas młodzież miała szansę uprawiać sport wyczynowy w trzech dyscyplinach: pływaniu, łyżwiarstwie figurowym, hokeju na lodzie.

Funkcjonowanie szkoły jako SMS przyniosło nowe złożone problemy metodyczne i organizacyjne. Trzeba było wielu starań aby wypracować formy ścisłej współpracy między szkołą, pływalnia i lodowiskiem. Należało także tak dobrać metody prowadzenia zajęć, aby dostosować je do możliwości percepcyjnych ucznia – sportowca, którego czas przeznaczony na pracę własną jest ograniczony. Indywidualizacja w procesie dydaktycznym była możliwa także dlatego że klasy liczyły niewielu uczniów. Nauczyciele przedmiotowi i wychowawcy utrzymywali stały kontakt z trenerami, nierzadko uczestnicząc w posiedzeniach rady trenerów a nawet w treningach. To pozwalało na bieżącą orientację w obciążeniach treningowych i terminarzach zawodów oraz racjonalne planowanie zajęć w szkole, tak by pogodzić zajęcia sportowe z wymogami szkoły. Nauczyciele towarzyszyli także sportowcom na obozach kondycyjnych. Praca tam była tak zorganizowana, by w przerwie między treningami prowadzić lekcje języka polskiego, matematyki, języków obcych, historii. Był wtedy czas i na konsultacje indywidualne dla wyrównania braków w zdobywanej wiedzy. Te formę stosowano także z powodzeniem w trakcie całego roku szkolnego co dawało szansę nadrobienia zaległości zwłaszcza po dłuższej nieobecności spowodowanej spiętrzeniem zawodów.

Szkoła tego typu wymagała także zmian w infrastrukturze,: przebudowy i rozbudowy istniejącego zaplecza kuchennego, zatrudnienia wielu specjalistów z zakresu psychologii, dietetyki, odnowy biologicznej, medycyny sportowej, czy wreszcie rozwiązania problemu dowozu dzieci do szkoły i obiektów sportowych. Trzeba także pamiętać, że młodzież spędzała na zajęciach większą część dnia; soboty, czasem niedziele i część wakacji. To wymagało od wychowawców i trenerów spełniania wielu funkcji, które w innym przypadku wypełniają rodzice.

 Sprawdzianem skuteczności działań szkoły był niewątpliwie pierwszy w jej dziejach egzamin maturalny. Złożyli go z powodzeniem , w maju 1985r. wychowankowie p mgr Lucjanny Bożek: Jarosław, Drabik, Dariusz Dzierżawa, Robert Kolniak, Grzegorz Połącarz.

 W 1986r. ze szkoła pożegnał się jej dyrektor mgr Stanisław Gajda a jego miejsce zajął dotychczasowy z-ca do spraw sportowych mgr Andrzej Mirski. W kierowaniu placówką pomagali mu p. Maria Jamróz i p. mgr Michał Indyk. Dyrektor Mirski pełnił tę funkcję do 1992r. kiedy to w drodze konkursu stanowisko objął mgr Jacek Bakalarski – długoletni trener, pracownik ZSOMS. Na stanowiska wicedyrektorów powołane zostały nasze koleżanki: niestety nieżyjąca już p. mgr Renata Wierzbic i p mgr Ewa Broniarczyk.

Rok 1991 przyniósł kolejną zmianę – stan klas powiększył się o jedną trzydziestoosobową klasę niesportową, opieką wychowawczą objęła ją p mgr Ewa Broniarczyk. Szkoła na trwałe wrosła w już w strukturę oświęcimskiej oświaty i z roku na rok powiększała liczbę absolwentów.

Wśród jej uczniów wielu osiągnęło sukcesy sportowe: pływacy: Małgorzata Galwas olimpijka z Barcelony, Aneta Chmelik (popularna Ancia) – mistrzyni Europy juniorek, Joanna Gierek, Przemysław Dziedzic, Zbigniew Olejnik, Bogdan Nicieja, Jolanta Płatek, Maciej Haras, Iwona Iskierka, Małgorzata Kuchta, Dominik Matuzewicz, Małgorzata Głogowska,Lidia Matuzewicz,Małgorzata Zyzak.

mist13Jednak największe sukcesy pływacy zaczęli odnosić z wejściem w XXI wiek. Na szczególne wyróżnienie zasługują uczestnicy najważniejszych zawodów sportowych na świecie – Igrzysk Olimpijskich: Paweł Korzeniowski, Zuzanna Mazurek, Maciej Hreniak i Małgorzata Galwas.  Oprócz  IO uczniowie naszej Szkoły startowali i zdobywali medale na Mistrzostwach Świata i Mistrzostwach Europy w pływaniu. Najbardziej utytułowani uczniowie naszej szkoły: Paweł Korzeniowski – finalista olimpijski, Mistrz Świata i wielokrotny medalista Mistrzostw Europy Juniorów i Seniorów, Zuzanna Mazurek – uczestniczka Igrzysk Olimpijskich i Mistrzostw Europy Seniorów, Mistrzyni Świata Juniorów i medalistka Mistrzostw Europy Juniorów,  Maciej Hreniak– uczestnik Igrzysk Olimpijskich i Mistrzostw Świata Seniorów, Mistrz Świata i Europy Juniorów,Sławomir Wolniak – Mistrz i wielokrotny medalista Mistrzostw Europy Juniorów, uczestnik Mistrzostw Świata, Angelika Oleksy – uczestniczka Mistrzostw Świata i Europy Seniorów,Dominik Matuzewicz – medalista Mistrzostw Europy Juniorów, Iwona Prędecka – medalistka Mistrzostw Europy Juniorów i finalistka Mistrzostw Europy Seniorów,Michał Poprawa – wicemistrz Europy Juniorów, Marcin Unold – uczestnik Mistrzostw Europy Seniorów i Juniorów,Katarzyna Górniak – medalistka Mistrzostw Europy Juniorów, Andrzej Dubiel i Kajetan Załuski – medaliści Mistrzostw Europy Juniorów. Uczestnicy Mistrzostw Europy Juniorów: Joanna Gierek, Przemysław Dziedzic, Iwona Iskierka, Krzysztof  Żołdak, Tomasz Pyk, Aleksander Nitka, Tomasz Sobek, Adrian Styrzyński, Ewa Jamborska, Patryk Wakuła, Tomasz Gaszyk, Jakub Kieruj, Dawid Zieja, Paulina Sikora, Karolina Lewińska, Mateusz Piątkowski, Maciej Certa, Katarzyna Górniak, Michał Poprawa, Karol Zaczyński, Paweł Trenda, Paweł Pulwin, Adrian Kisiel. Mistrzowie Polski Seniorów; Zbigniew Olejnik, Małgorzata Głogowska, Bogdan Nicieja, Maciej Haras, Małgorzata Zyzak, Lidia Matuzewicz, Małgorzata Galwas, Joanna Gierek, Iwona Iskierka, Dominik Matuzewicz,  Monika Sujkowska, Małgorzata Kuchta, Mateusz Piątkowski, Iwona Prędecka, Sławomir Wolniak, Paweł Korzeniowski.

Te wielkie sukcesy oświecimskich pływaków to efekt pracyszkoleniowców PZ Nr2: Barbary Lipniarskiej- Skubis, Marka Dorywalskiego, Jadwigi Zieleńskiej- Starzec, Piotra Woźnickiego, Przemyłsława Ptaszyńskiego, Alicji Woźnickiej.

Oprócz pływaków do klas mistrzostwa sportowego uczęszczali uczniowie trenujący łyżwiarstwo figurowe. Również w tej dyscyplinie sportowej zawodnicy reprezentowali naszą szkołę na zawodach najwyższego szczebla, na arenach krajowych i międzynarodowych.Największym osiągnięciem naszych łyżwiarzy były starty na czterech Igrzyskach Olimpijskich tj. Nagano 1998, Salt Lake City 2002, Torino 2006 i Vancouver 2010.Reprezentantami Polskich na tych igrzyskach były pary sportowe; Dorota Zagórska—Mariusz Siudek, Joanna Sulej—Mateusz Chruścicki oraz solistka Anna Jurkiewicz. Do najbardziej znanych i utytułowanych uczniów należy para sportowa – Mariusz Siudek i Dorota Zagórska. Występy na międzynarodowych zawodach i wysokie lokaty zajmowali również: Przemysław Noworyta, Beata Mól, Zbigniew Komorowski, Sabina Wojtala, Kamil Białas, Kamil Dynowski. W parach sportowych: Joanna Sulej – Mateusz Chruściński, Krystyna Klimczak – Janusz Karweta, Magdalena Klatka – Radosław Chruściński.oraz lyżwiarze -Wojciech Gwiner,Przemysław Noworyta,Beata Mól,Mariusz Siudek i Dorota Zagórska,Zbigniew Komorowski,Sabina Wojtala i wielu innych.

O sukcesach pływaków wiecej informacji w artykule:

Historia sukcesów sportowych SMS autorstwa Marka Dorywalskiego

Ważnym elementem w życiu szkoły było połączenie jej z Zespołem Szkół im. Dr Anki (Zaborze k. Oświęcimia) i włączenie Liceum Ogólnokształcącego w struktury organizacyjne ZSOMS w Oświęcimiu. Ta decyzja Kuratora Oświaty i Wychowania w Bielsku – Białej weszła w życie z dniem 1 września 1996r. Placówką nadal kierował mgr Jacek Bakalarski, jego zastępcą została mgr Ewa Broniarczyk.

 W tym samym czasie rozpoczęto starania o uzyskanie nowoczesnego budynku na siedzibę szkoły. W zamierzeniach ówczesnych władz szkoła miała być zlokalizowana w zaadaptowanych do tego celu budynkach internatu ZSZ im. Łukasiewicza. Nauczyciele i uczniowie, marząc o własnym lokum, znosili trudy pracy. Nauczanie odbywało się w ośmiu salach lekcyjnych ZSZ oraz kilku pomieszczeniach internatowych.

Zreorganizowana placówka nie tylko przejęła tradycje istniejącej od 1982r. SMS ale stworzyła już własne, nowe zwyczaje. W kalendarz każdego roku szkolnego wpisały się uroczyste obchody rocznic historycznych (11. XI., 27. I., 3. V.), przywitanie uczniów klas pierwszych, pożegnanie uczniów klas czwartych, spotkania wigilijne wychowawców ze swoimi wychowankami, wyjazdy do krakowskich teatrów, wycieczki naukowe do ośrodków akademickich, współpraca z Państwowym Muzeum w Oświęcimiu, z Żydowskim Centrum Edukacyjnym oraz innymi instytucjami działającymi na terenie Oświęcimia.

 Minione lata działalności szkoły to nie tylko przekształcenia organizacyjne i wzbogacenie bazy dydaktycznej, to przede wszystkim sumienna i rzetelna praca dyrekcji i nauczycieli w olimpiadach, konkursach i zawodach sportowych a także przyjęcia naszych uczniów na studia, które pozwalają im zdobyć status społeczny.

Szkoła może również poszczycić się realizacją indywidualnego toku nauczania u chorych uczniów. Liczba jej klas systematycznie się powiększa. W ciągu dwudziestu lat szkolne mury opuściło 991 uczniów.

 W związku z decyzją Rady Powiatu w Oświęcimiu w dniu 1 września 1999r. doszło do połączenia ZSOMS i ZSZ im. Łukasiewicza w Powiatowy Zespół nr 2 Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego i Technicznych w Oświęcimiu. Na jego czele stanął dyrektor mgr inż. Piotr Kućka a funkcję wicedyrektora ds. liceum pełni nadal mgr Ewa Broniarczyk. Od 1 września 2001r. w naszej szkole uczą się gimnazjaliści – sportowcy.

Obecnie w klasach licealnych uczy się 721 uczniów a w GMS – 40 uczniów.

To pierwsze dwudziestolecie było czasem pomyślnym dla rozwoju szkoły. Wspólnie dawni i obecni nauczyciele i uczniowie, we współpracy z mieszkańcami tworzą cząstkę historii miasta Oświęcimia, polskiej oświaty i polskiego sportu.

Od 1999 historię szkół połączyły się, tworząc placówkę oświatową o nazwie Powiatowy Zespół Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego i Technicznych, dlatego też otwarte nowe karty historii będą czekały na swoje jubileusze w przyszłości.

Nowa hala sportowa

Nowa hala sportowa

Od 2000 roku wiele się zmieniło,wygasły klasy zasadniczej szkoły zawodowej i liceum profilowanego. Zmieniły się również profile kształcenia w liceum i technikum.

W latach 1999-2009 dyrektorem PZ2SOMSiT  był Piotr Kućka. W tym czasie w szkole powstały pracownie informatyczne, a nauczanie przedmiotów ,,informatycznych” stało się priorytetem w klasach technikum.W naszej Szkole odbywały się imprezy informatyczne dla uczniów-m.in.”Mikroprofesor” i „Konrad”. Brali w nich udział uczniowie z kraju i zagranicy.

Powiększyła się baza obiektów sportowych. Przebudowano i powiększono halę sportową, dodano widownię mogącą pomieścić kilkaset osób, wyremontowano szatnie, wyposażono nową siłownię. Powstał kompleks nowoczesnych boisk ,,Orlik”, gdzie uczniowie mogą rozwijać swoje sportowe zainteresowania.

Od roku szkolnego 2009/2010 dyrektorem PZ2SOMSiT jest Jacek Stoch.

Liceum proponuje uczniom, poza klasami mistrzostwa sportowego, nowe kierunki kształcenia. Obok tradycyjnych, cieszących się niesłabnącym zainteresowaniem klas: biologiczno-chemicznej czy tzw. mundurowej, uczniowie mogą rozwijać swe zainteresowania w klasie menadżersko-językowej, humanistyczno-prawnej czy medialno-językowej.

Technikum, oprócz klas, od lat obleganych, o profilu informatycznym i elektronicznym, proponuje naukę w zawodach: technik cyfrowych procesów graficznych i technik technologii chemicznej.

,,Graficy” zgłębiają tajemnice  m.in. komputerowego przygotowania publikacji, grafiki komputerowej i projektów multimedialnych.

Podczas zajęć w SYNTHOS S.A.

Podczas zajęć w SYNTHOS S.A.

Starania dyrektora Jacka Stocha zaowocowały nawiązaniem współpracy z Firmą Chemiczną „Synthos”. Dzięki temu kontynuowana jest wieloletnia tradycja wspólnych działań koncernu chemicznego i naszej szkoły. Pierwszymi beneficjentami są uczniowie kształcący się w klasie „chemicznej”. „Synthos” objął patronat nad klasami pierwszą i drugą technikum; uczniowie mają możliwość zapoznania się z zagadnieniami praktycznej nauki zawodu na terenie firmy.

W czerwcu 2014 roku otwarto przy Szkole pierwszą część ścieżki edukacyjnej „Szkoła chemików na Osiedlu Chemików”, prezentującą powojenne losy Osiedla Chemików i Szkoły.

Maria Kramarczyk

Alfred Kramarczyk

Joanna Jekiełek

Comments are closed.